تاریخچه حفاظ پنجره:
حفاظ پنجره یک پوشش فلزی است که برای حفظ حریم خصوصی، کنترل نور و گرما و زیبایی ظاهری بر روی پنجره ها نصب می شود.
حفاظ پنجره برای نخستین بار در دوره سلطنتی تئودور و الیزابت در انگلستان در قرن ۱۶ میلادی به عنوان پوشش اصلی پنجره ها استفاده میشد.
، فولاد نرم و چدن ساخته می شود. آهن فرفورژه بیشترین مقاومت را در برابر زنگ زدگی دارد.
حفاظ پنجره با ساختار های مختلفی مانند لولادار، آکاردئونی، ساده و طرح دار طراحی می شود. هر کدام از این ساختار ها مزایا و معایب خود را دارند.حفاظ
های با طرح های گل، خط، منحنی و ساده از جمله طرح های رایج حفاظ پنجره هستند.
تاریخچه توسعه حفاظ پنجره آهنی:
ساخت حفاظ پنجره با آهن فرفوژه از ساختار پنجره قرون وسطی و به طور خاص از ساختار پنجره های منقوش کلیسا آغاز شد.پنجره ۱۲ رنگ آرمادا در ساتون هوس (Sutton House) – هکنی لندن، که قدمتش از قرن ۱۶ میلادی تا کنون است، نمونه ای نادر از پنجره بندی خانگی اولیه است.
معمولاً برای پنجره خانگی همه ۱۲ رنگ ثابت است. پنجره لولا دار با آهن فرفوژه در ابتدا به عنوان عنصری واحد که کوچکتر از ارتفاع دهانه پنجره بود و در پنجره بندی ثابت نصب می شد، در اواخر قرن ۱۶ تا اوایل قرن ۱۷ پدید آمد. در قرن بعد، تعداد و اندازه پنجره لولادار افزایش یافت به طوری که ارتفاع کلی دهانه پنجره را پر می کرد.
تاریخچه انواع حفاظ پنجره آهنی:
تغییر در روش‌های ساخت و مواد (از چارچوب چوب گرفته تا بنایی، آجر یا سنگ) مقدمه ای برای ایجاد پنجره چهار رنگ کلاسیک در اوایل قرن هفدهم بود. یک نمونه از پنجره بندی در سال ۱۷۰۷ با سه رنگ ثابت و پنجره ای لولا دار با آهن فرفوژه در یک خانه روستایی در پیلینگ گلاسسترشایر وجود دارد.
خانه ارباب پیشین در اواخر قرن هفدهم در فرکنهام، سافولک، حفاظ پنجره های لولادار آهن فرفوژه اصلی را با چراغ های مستطیلی هدایت شده حفظ کرده است. برخی از این چراغ ها حاوی عدسی کرون هستند که در اواخر قرن هفدهم در دسترس قرار گرفتند. در حالی که این چارچوب چوبی متوازن به تدریج تبدیل به استاندارد متداول برای خانه های ثروتمندان پس از استفاده آن درچاتزورث در ۱۶۷۶ شد، این چارچوب در طی قرن ۱۸ مورد استفاده قرار داشت. در قرن نوزدهم حفاظ پنجره لولا دار با آهن فرفوژه گاهاً در اتاق های زیرشیروانی و اتاق های خدمات نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم، پنجره ها با آهن فرفوژه دوباره از طریق بازگشت سبک گوتیک و در کار معماران و صنایع دستی مانند ادوین لوتیین، محبوب شد. با این حال، در دهه ۱۸۵۰، تولید آهن فرفورژه کاری پرهزینه و سخت تلقی شد و این باعث افزایش تولید پنجره های فلزی ( هم فریم و هم قاب داخلی پنجره) با چدن شد.
در اواخر قرن نوزدهم، توسعه فرآیند بسمر، تولید بخش هایی از فولاد نورد گرم شده را امکان پذیر ساخت که به طور قابل ملاحظه ای ارزان تر از آهن فرفورژه بود. در ابتدا، پنجره های فولادی تقلیدی از پنجره های ساخته شده با آهن فرفوژه بود که از قاب های ساخته شده با فولاد نرم هنری هوپ و پسران و دابلیو.اف کرایتال در مجموعه بروکین در کرانلی ساری، مشهود است. در بین اینها، پنجره ساخته هوپ در ۱۸۹۱ پنجره ی لولادار فلزی جدید جای خود را پیدا کرد. نمونه ۱۹۰۹ – ۱۰ در یک چارچوب چوبی ضخیم پوشانده شده است و شامل رنگ ثابت و روشنایی بسیار زیاد مانند پنجره های لولادار تاریخی است.
